Er is eigenlijk nog maar weinig bekend over ADD, vooral bij vrouwen. Uit recente onderzoeken is steeds meer naar boven gekomen over deze neurologische aandoening. Mensen denken vaak dat het slechts een lichte afwijking is, maar het kan mensen ernstig belemmeren in hun dagelijkse bezigheden. Helaas is er vaak nog weinig begrip voor mensen met deze aandoening, omdat de meeste mensen niet echt weten wat de aandoening inhoudt. In dit artikel vertellen we je meer over de neurologische aandoening en waar je het aan kunt herkennen!
ADD is een afkorting voor Attention Deficit Disorder en het is een stoornis waarbij mensen onder andere moeite hebben met concentratie en aandacht. Dit zijn de meest bekende symptomen van de aandoening. Vandaag de dag valt deze stoornis onder de diagnose ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder).
Symptomen van ADD zijn bijvoorbeeld:
Een aantal van deze kenmerken horen ook bij de diagnose ADHD-I, die vandaag de dag gebruikt wordt in plaats van ADD. De ‘I’ staat hierbij voor ‘Inattentive’.
ADD en ADHD-I kunnen diverse oorzaken hebben, die niet altijd even duidelijk te herkennen of achterhalen zijn. De meest voorkomende oorzaken van ADHD-I gaan we hieronder voor je opnoemen!
Bij ADD speelt erfelijkheid een grote rol. Een kind met ADHD-I heeft in de meeste gevallen een ouder die ADD heeft. De hersenen werken bij mensen met ADD anders dan bij mensen zonder ADD, daarom is de kans groot dat dit een erfelijke aandoening is. Dit hoeft echter niet altijd zo te zijn. Dit geldt ook voor ADHD-I.
Het is bekend dat de hersenen van mensen met ADD of ADHD anders werken dan zogenoemde neurotypische mensen. Sommige hersendelen vormen zich in de kindertijd langzamer dan bij andere kinderen. Ook geven de hersendelen informatie op een andere manier door.
Naast erfelijkheid kan de omgeving ook een oorzaak zijn van ADHD of ADD, of je er nu aanleg voor hebt of niet. Invloeden van buitenaf bepalen dus ook voor een groot deel of iemand die er aanleg voor heeft ook daadwerkelijk ADD of ADHD krijgt. Kinderen die bijvoorbeeld te vroeg geboren worden of te licht zijn, hebben een grotere kans op ADHD. Ook wanneer de moeder tijdens de zwangerschap veel stress heeft, rookt of alcohol drinkt. Als er veel ruzie en stress is thuis, heeft een kind ook een grotere kans om ADHD te ontwikkelen dan in een meer stabiel huishouden.
Mensen vragen zich vaak af of ADHD te behandelen is. Het antwoord ligt een beetje in het midden. Je kunt niet van ADHD of ADD afkomen, het is namelijk een verschil in verbindingen in de hersenen dat niet te veranderen of herstellen is. Er zijn wel medicijnen en therapieën die zowel kinderen als volwassenen kunnen helpen om minder last te hebben van hun ADHD en daardoor makkelijker de dagelijkse dingen kunnen blijven doen.
Het bekendste medicijn dat wordt voorgeschreven bij ADHD of ADD is Ritalin. Over dit medicijn zijn de meningen nogal verdeeld. De werkzame stof in het medicijn is methylfenidaat, wat ervoor zorgt dat bepaalde stoffen in de hersenen weer in balans komen. Dit levert verschillende voordelen op voor de meeste mensen met ADD of ADHD:
Het nadeel van deze stof is dat het maar kort werkt, maar zo’n 2 tot 4 uur. Dit betekent dat mensen met ADD en ADHD het erg vaak moeten slikken, wat natuurlijk lastig kan zijn. Om deze reden wordt het ook niet meer vaak voorgeschreven aan volwassenen. Het medicijn brengt ook enkele bijwerkingen met zich mee:
Er worden vandaag de dag steeds vaker medicijnen voorgeschreven met de werkzame stof dexamfetamine. Deze medicijnen hebben minder bijwerkingen, maar het duurt ook langer voordat ze gaan werken. Heb je vooral last van een slechte nachtrust? Dan kun je ook melatonine gaan slikken voor het slapengaan. Dit is het natuurlijke stofje in je hersenen dat ervoor zorgt dat je slaperig en moe wordt.
Wil je liever niet aan de medicijnen of wil je graag nog wat meer ondersteuning naast de medicatie? Dan zijn er ook verschillende soorten therapieën die je kunt volgen voor ADHD. Therapie begint vaak met het geven van meer informatie over de aandoening, zodat je beter begrijpt waar bepaalde dingen vandaan komen. Je krijgt niet alleen zelf meer informatie, maar ook jouw familie en naasten krijgen begeleiding en uitleg, zodat ze beter begrijpen waarom je misschien anders reageert in bepaalde situaties. Hierdoor kan er al heel wat meer rust ontstaan in huis.
De meest bekende symptomen van ADHD-I zijn het moeite hebben met concentratie, moeilijk stil kunnen zitten, moeite hebben met leren, veel dagdromen en snel overprikkeld zijn.
Dit kan per persoon natuurlijk erg verschillen, er is vooral een groot verschil tussen mannen en vrouwen. Bij vrouwen uit de onrust van ADHD zich meer in hun hoofd en bij mannen meer naar buiten toe. Daarom krijgen vrouwen vaak minder snel de juiste diagnose.
ADD staat voor ‘Attention Deficit Disorder’ en het houdt in dat de verbindingen in je hersenen anders werken dan bij de meeste mensen, waardoor je meer moeite hebt met concentratie en aandacht.
ADD is in principe hetzelfde als ADHD, maar het is een verouderde term. Tegenwoordig wordt het ADHD-I genoemd. Het is dus een vorm van ADHD, dus niet iedereen met ADHD heeft automatisch ADD.